สัยยิด กุฏบ์ พยายามบิดเบือนเจตนารมณ์ พระดำรัสของอัลลอฮ์ ว่า เป็นแค่ทำนองเสียงเพลง
แปลโดย อะบู จัสมิน (27 มิถุนายน 2560)
สัยยิด กุฏบ์ กล่าวถึงอัลกุรอาน ว่าเปรียบเสมือนกับ “ท่วงทำนองของบทเพลง” ซึ่งหลักฐานมิใช่ ปรากฏเฉพาะในหนังสือ “อัล-ตัสวี้ร อัล-ฟันนี่” ตีพิมพ์ในปี 1945 เท่านั้น เเต่ยังปรากฏอยู่ในหนังสือ “ฟิซิล้าลิ้ลกุรอ่าน” ฉบับที่ตีพิมพ์ในปี 1950 อีกด้วย
เขา(สัยยิด กุฏบ์) อธิบายความหมายอัลกุรอาน ในซูเราะฮฺ อัล-นัจม์ ว่า :
“ในซูเราะฮฺนี้โดยทั่วไปเป็นท่วงทำนองที่ไพเราะ เป็นคำประพันธ์ของบทเพลง … “1
เช่นเดียวกับที่อธิบายความหมายอายะฮ์หนึ่งในซูเราะฮฺ อัลลัยล์ และซูเราะฮฺ อัฎฎุฮา ว่า
“มันคือคำประพันธ์ของบทเพลงหนึ่ง”
เขา(กุฏบ์) อธิบายในซูเราะฮฺอันนาซิอ๊าต ว่า
“มันคือท่วงทำนองของเสียงเพลง”2
เขา(สัยยิด กุฏบ์) อธิบายว่า “บทอัล- อาดิยาตมีความคล้ายคลึงกับบทเพลงอันนาซิอ๊าต” ในหนังสือ “อัล-ตัสวี้ร อัลฟานนี่” ในบทหนึ่ง ความยาวกว่า 60 หน้า ในหัวข้อ “อัล-ตะนาซุค อัล-ฟานนี่” โดยเขาย้ำหลายครั้งว่านี่คือ ท่วงทำนองของดนตรี โดยธรรมชาติของอัลกุรอาน เขาเรียกอัลกุรอานในอีกชื่อว่า “อัล-มุวสิคี” ด้วยหลากหลายวิธีในการอธิบายให้คนเข้าใจว่าจากหลายที่ในอัลกุรอานนั้นมีความเป็นท่วงทำนองของ “ดนตรี” รูปแบบหนึ่ง3
อ้างอิง
